ავანგარდი ქართულ ლიტერატურაში

პროლეტარი ქალი

ტყავის ქურთუკი, ფეხებზე ჩექმა
და თავზე ქუდი ისევე ტყავის
დაღუპულ ძმათა სადარაჯოზე —
საკაცობრიო იმედი ყვავის.
თვის ძმებთან ერთად.
რკინის იდეალების შექმნა,
ეს გახლავთ პროლეტარ ქალის
მოვალეობა,
სადარაჯოზე მას აჯადოებს
სხვა მოსაზრება და სხვა მიზანი —
მისი სხეული მხრები და ტანი:
ტყვიის ფალასკების ტვირთად ამტანი,
ნერვიულია და დანისარი,
ჩასჭიდებია მოკლე ვინტოვკას
სუსტი ხელები – ბროლივით თლილი
და ძუძუები თეთრი თოვლივით –
გადმოხეთქილი
დაფარულ მკერდში ურჩობენ ყოფნას,\

1. 2. 3.
   და ზვერავს ქალი —
   ძმათ სადარაჯოს:
   ის უხეშია და ბოროტების სასტიკი მტერი,
   უარყო ზავი, სწყურია სისხლი,
   სისხლი – მტრის სისხლი\
2. 2. 3.
      მისი ნაბიჯი არ გავს
      ჩვეულებრივი ქალის ნაბიჯებს:
      ის აღარ არის ჩვეულებრივი ქალის
      მსგავსი და ნათესავი.
      დღეს მებრძოლია:
      ხვალ დაგმობს ბრძოლას —
      და ქარხანაში გაიპუდრება
      სარდაფის მტვერით.
      აქებენ ქალებს; აჰა, მეც გაქებ.
      გაქებ და გარქმევ სიცოცხლის ედემს:
      ძმისთვის მეგობარს და მტრისთვის პირშავს.
      გეხვევი: ვკოცნი გაყინულ ბაგეს. გეხვევი.
      გკოცნი.
      მაგრამ ეს კოცნა.
      ო, ეს კოცნაა უხეში მგოსნის.
      კოცნა და-ძმური – და რაინდული,
      ქალო, ეს ქება სხვა რამეს ნიშნავს,
      ქალო, ეს კოცნა შენში სხვას ეძებს:
      იყავ მშრომელი, დაგმე სიზანტე –
      და უნაყოფო ყოფნა ბურანში,
      იყავ მამაცი. ეს სიმამაცე:
      გამომიხატე თოფის ბრუნვაში.

ლექსები აღებულია კრებულიდან: „მერრეხი“: ბუმერანგი, ალ. მერრეხი: [ლექსები]. - ტფ., 1924.